De kunst van de verleiding

De echt Nylonladies onder ons verstaan de kunst om met het aantrekken van hun nylons de man te verleiden.

Begint al met het behendig en voorzichtig oprimpelen van de kous, waarbij alleen het voetje dan nog zichtbaar onder haar vingers hangt. en de rest van de nylonkous in haar hand is opgerimpeld.

Op een censuele trekt zij haar been op en strekt haar tenen om behendig de kous over haar voet te schuiven, tot het verstevigde teenstuk rond haar tenen zit.

Vervolgens schuift ze de hiel van de kous over de hiel van haar voer en gaat voorzichtig met haar hand omhoog, waarbij zij stukje bij beetje haar opgerimpelde kous laat vieren en zo over haar kuit heen trekt.

Dit blijft ze doen dat de kous ook over de knie en haar dijbeen geschoven is, en ze met de vingers alleen nog de kousentop vast heeft.

Ze doet haar been gestrekt omhoog en pakt haar achterste strap van haar jarretelgordel en maakt de kous van aan de strap.

Dan pakt ze daarna de strap aan de zijkant en als laatst maakt ze de kous vast met de strap aan de voorzijde

En streelt voorzichtig met haar hand nog de bekousde been dat hij mooi glad rond haar been zit.

Daten in nylonkousen

Een periode van liefdesverdriet, precies een jaar geleden tijdens mijn backpackreis in fantastisch zonnig land.
2 jaar lang heb ik daar rondgezworven, bij de lokale bevolking gewerkt en mezelf terug gevonden na een mislukte relatie.
Nu weer thuis.
Ik had wel weer zin in een leuke man in mijn leven. Dus besloot ik om mezelf weer open te stellen voor een nieuw avontuur.
Terug op de datingmarkt en ik besloot geen haast te hebben.
Voorlopig geen apps, liever ontmoet ik iemand in het wild.
Dat bleek lastiger dan gedacht.

Via een vriendin kwam ik terecht in de wereld van Nylondating.
Wat een moois was daar te vinden. Lekkere mannen. En dezelfde passie als ik. Namelijk……..nylonkousen.

Maar ik was voorzichtig.
Bovendien was er nog die man die al een paar weken z’n best deed om af te spreken. Hij woont een paar straten bij mij vandaan. Ik heb hem ontmoet tijdens het boodschappen doen. Onze winkelwagens knalden tegen tegen elkaar.
We zouden gaan wandelen in de buurt, het nieuwe daten, maar kwamen niet verder dan zijn huis, waar de borrelplank al op tafel stond.
We leken dezelfde humor, smaak en kijk op het leven te hebben. En na een fles wijn en een dansje in de woonkamer belandde ik op de eettafel, het aanrecht en in bed. Het ging er vooral wild aan toe. Niet het zachte waar ik zo van houd, en al helemaal geen nylons.

De na drie dates met vooral seks had ik toch het gevoel dat dit niet mijn man voor altijd zou worden.
Het lastige aan corona-daten is dat je zo snel met iemand thuis belandt zei mijn vriendin.
Plus, waarom zou je wachten met seks? Je weet meteen of dat lekker is grapte die zelfde vriendin.
Een man kan met een vrouw naar bed kan gaan zonder met haar een band te voelen. Voor mij als vrouw was dit toch een dingetje.

We zagen elkaar nog een keer en appten elk kwartier van de dag. Maar na een maand werd dat enthousiaste contact eenzijdig gestopt.
Uitleg daarover kreeg ik uit zeer onverwachte hoek: zijn nieuwe scharrel stuurde mij een DM op Facebook. Ze zei dat ik uit zijn buurt moest blijven. Ik confronteerde hem hiermee, maar hij zei niet al te veel herinnering aan haar te hebben.
Hij was al met de volgende bezig.

Au!!! deze sukkel had me toch pijn gedaan.

Dus stortte ik me op een heet contact met een lekker ding uit Brussel. Weer via Nylondating.
Knap, interessant, maar omdat fysiek contact voorlopig geen optie is, bleven we hangen bij wilde fantasieën over hoe het zou zijn als…
Totdat meneer met een creatieve oplossing kwam: hij zou zichzelf filmen met een Nylonmeisje, en ik mocht live meekijken via de live-chat functie met camera, zo hadden we toch nog een soort-van seks met elkaar. Mmmmm. Brusselman, ik weet t niet hoor…..wil ik dat wel?

Ik installeerde de bekende dating apps, maar verwijderde ze een week later weer. Ik word doodongelukkig van die mannen die meteen met een piemel in mijn chat komen zwaaien en de dertien-in- een-dozijn-gesprekken. Noem me een trut maar ik knap daar echt heel erg op af.

Is er nog draagvlak om het vertrouwen in de liefde te herstellen? Welja, we daten moedig door. Zondag ga ik wandelen met een leukerd die ik via Instagram heb leren kennen.
Gaat dit dan echt raak zijn?

We gaan het zien…..

Wordt vervolgd…. 🙂

Vrouwen in nylons, is het einde

Soms vind ik het zo naar dat ik moet liegen tegen Kees. Anders zou ik mijn leven met hem een 9 geven. 
Want we hebben het fijn in onze relatie, en ook in bed.


En sinds ik wat mis bij hem wat ik een paar keer per jaar bij een ander vind voel ik me nog meer happy en voldaan. 
Het zou zijn hart breken als ik hem vertel dat ik alleen aan hem niet genoeg heb.
Hij wil zó graag de enige zijn voor mij.
Om die reden vind ik het ook griezelig om hem te vertellen dat ik BI ben.
Toen Kees mij 15 jaar geleden ten huwelijk vroeg zei ik meteen ja.
Hij is echt mijn maatje. 

In mijn pubertijd wist ik eigenlijk al dat ik op jongens en meisjes viel. 
Voor mijn omgeving heb ik daar nooit een geheim van gemaakt. Maar Kees heb ik het nooit verteld.
Fysiek trek ik meer naar vrouwen toe. Vooral vrouwen met kousen vind ik heel aantrekkelijk. Het strelen van nylonbenen kan ik mij helemaal in verliezen.
Maar relatie-technisch voel ik mij beter met een man. 
Dus toen ik Kees ontmoette was het voor mij duidelijk dat ik met hem oud  zou kunnen worden. 


Huisje, boompje beestje…
We kregen kinderen ( inmiddels beginnende pubers) dus ik had geen tijd om iets te missen. Met kinderen heb je je handen vol.
Tot op een gegeven moment mijn gevoel toch ging knagen.
Als ik een mooie vrouw op straat zag lopen met een paar geweldig sexy nylon benen begon ik altijd een beetje te flirten.  
Zo heb ik een tijdje geleden Sandra ontmoet. Een prachtige vrouw met half lang blond haar, mooie rondingen en ze draagt vaak echte nylon kousen. 
Ja, die met een gordeltje.
Helemaal betoverd was ik door haar.
Meteen met onze eerste ontmoeting hebben we uren lang gevreeën.
Wauw, wat was dat fijn. Ze hield haar kousen aan in bed. 
Weken lang heb ik lopen zweven.
Thuis heb ik niks verteld. Al merkte Kees wel dat ik heel erg veel positiviteit uit straalde. 
Hij zei tegen me dat ik licht gaf. 

Ik kon hem niet vertellen hoe dat kwam natuurlijk.
Maanden heb ik me tegen het gevoel verzet, want ik wilde niet van 2 walletjes eten. 
Dat kan niet, dat mag niet en bovendien is het niet eerlijk tegenover die lieve man van mij. 
Maar het gevoel is te sterk en dus geef ik mezelf af en toe een heel fijne middag met Sandra. 
Ik hoef haar maar een appje te sturen en ze zegt dat ik welkom ben.

Dan geniet ik voor 300%.
Haar zachte lippen, haar borsten, haar nylonkousen en dat fijne warme plekje tussen haar benen.
Na een middag helemaal los gaan heb ik weer voldoende energie om mijn gezin weer de blije moeder en vrouw te geven die ze verdienen.
Voel ik me schuldig?

In het begin wel…
Maar toch is dit de oplossing om helemaal mezelf te kunnen zijn en te genieten van het leven.

Hoe het is begonnen

Ik moet iets van 14 of 15 jaar geweest zijn, dat op de momenten dat ik alleen thuis was.
Dat ik stiekem de slaapkamer van mijn ouders in ging en in de lingerie lade van mijn moeder ging snuffelen.

Mijn moeder trok zonder blikken of blozen haar kousen aan waar ik bij was, wat mij heel erg fascineerde, zonder dat mijn moeder er erg in had.

Hiermee was mijn nieuwsgierigheid gewekt en wilde ik daar meer over weten.

Dus op een geven moment toen ik alleen thuis was, besloot ik eens op onderzoek te gaan. Na het opentrekken van haar lingerie lade, zag ik ze liggen, de nylonkousen.
Er lagen losse gewassen kousen en er lagen er ook een aantal nog in de verpakking.

Ik weet nog goed het moment dat ik er met mijn handen aan zat, vanaf dat moment was mijn nylon passie geboren.

Nu wilde ik het ook wel het gevoel ervaren hoe het is om ze aan te hebben, dus besloot ik om ze voorzichtig aan te trekken. Doordat ik regelmatig aandachtig had gekeken hoe mijn moeder dat deed, wist ik exact hoe ik dit kon doen.

Ik deed mijn blote voet door de kous en schoof heel behendig de kousen over mijn voet heen, tot ik met mijn tenen in het teenstuk zat. En schoof heel voorzichtig als een volleerd kousendraagster de nylonkous over mijn been omhoog.

Het gevoel wat er door mij heen ging ervaar ik nog steeds. Helaas kon ik ze niet vast maken met jarretels, want die waren veel te groot voor mij. Dus beperkte ik mij maar tot één kous die ik dan met mijn hand omhoog hield en in de spiegel kon kijken.

Steeds als ik alleen thuis was, herhaalde ik dat ritueel, omdat het zo verslavend was.

Tot een keer mijn moeder onverwachts thuis kwam en mij betrapte.

In eerste instantie was ze boos, maar ze zag dat ik ze met beleid had behandeld. Dus vanaf die tijd kocht ze voor mij 20 denier panty’s, toen voelde ik mij al een hele dame. Al konden die panty’s niet op tegen die geweldige kousen.

Ik moest mijn moeder stellig beloven dat ik niet meer aan haar kousen zou zitten. En als ik mij daar netjes aan zou houden, zou ik op mijn 18e verjaardag van mijn moeder echte nylonkousen met een bijpassende jarretelgordel krijgen. Die ik dan bij bepaalde gelegenheden onder mijn jurk mocht dragen in huidskleur.

Vanaf die tijd draag ik ze nog steeds regelmatig en is die passie voor nylons gebleven.